Hoe moet een detacheringsfaciliteit voor de doelgroep Participatiewet eruitzien? Enerzijds moet het meer baan- en bestaanszekerheid bieden aan een kwetsbare groep mensen die nu moeten overleven met kleine, tijdelijke en flexibele baantjes en klussen. Anderzijds moet voorkomen worden dat die zekerheid belemmerend werkt om bij reguliere werkgevers aan de slag te gaan.

Deze en andere dilemma’s heeft CAB in opdracht van het Kenniscentrum inclusieve en sociale werkgelegenheid aan de orde gesteld in vier regionale sessies in het land. Wethouders, managers W&I, directeuren van SW-bedrijven, vakbondsvertegenwoordigers en wetenschappers gingen hierover met elkaar in gesprek.

Soort dienstverbanden

Vorig jaar heeft SBCM laten onderzoeken wat voor soort dienstverbanden mensen uit de Participatiewet krijgen die voorheen in aanmerking kwamen voor de Wet sociale werkvoorziening (Wsw). Dat bleek vooral om tijdelijk werk te gaan, kleine banen met weinig zekerheid en magere arbeidsomstandigheden. Dat is een serieus risico voor duurzame arbeidsparticipatie en inzetbaarheid. Daarom heeft CAB Groningen de opdracht gekregen om in gesprek te gaan met vertegenwoordigers van arbeidsmarktregio’s om te discussiëren over de vraag op welke toekomstbestendige wijze een detacheringsfaciliteit een oplossing kan zijn voor dit risico.

Uitkomsten van de regionale sessies

  • De huidige Participatiewet-instrumenten zijn onvoldoende om alle mensen met een beperking duurzaam betaald te laten werken op de reguliere arbeidsmarkt.
  • Visies op de haalbaarheid van het doel van de Participatiewet lopen uiteen: een deel vindt dat iedereen regulier moet kunnen werken, werkgevers hun organisaties nog inclusiever kunnen en moeten maken en detachering alleen als tijdelijke opstap gebruikt moet worden. Anderen denken dat er altijd een groep blijft bestaan tussen regulier en beschut werk die het niet lukt om duurzaam mee te doen. Voor deze groep moet de mogelijkheid bestaan van een vaste baan bij een detacheringsfaciliteit.
  • Er is geen behoefte is aan een landelijk model of systeemverandering. Er moeten slimme regionale arrangementen komen.
  • Velen willen geen nieuwe SW. Alles moet gericht zijn op zo regulier mogelijk werk en doorstroming naar reguliere werkgevers. Wel zou er een terugvalmogelijkheid moeten zijn.
  • Een grote uitdaging is de beschikbaarheid van (voldoende) passend werk en financiering van de leegloop. Daarvoor zullen altijd publieke middelen nodig zijn.

Meer informatie

Lees het volledige rapport.